Bouvier des Flandres of Vlaamse koehond

Hondenrassen.nl » Rassen

De Bouvier is een echte gezinshond die er graag midden in het gezin verblijft. Hij wil graag zijn zin doordrijven en als het even kan de baas spelen. Een bouvier heeft een baas nodig die conserquent is en hem de nodige beweging per dag kan geven. Als eenmaal het karakter van de bouvier is gewonnen heb je er een vriend(in) voor het leven bij.

Algemeen beeld

Raskenmerken

De Bouvier bereikt gemiddeld een schofthoogte van 59-68 cm. Van oorsprong werd de Bouvier des flandres ook wel Vlaamse Koehond genoemd gebruikt als veedrijver, als trek- of karhond op boerderijen.
Zijn oorsprong is afkomstig uit Belgisch en Frans Vlaanderen
De modernisering van het landbouwbedrijf heeft later de eerdere werkkring veranderd en is hij een tijdlang als bewaker van huizen en boerderijen,
verdedigings- en politiehond dienst gedaan.
Zijn lichamelijke vaardigheden, karaktereigenschappen en zijn neiging om het initiatief te nemen en intelligentie, maken hem ook geschikt om als speurhond te worden ingezet, als helper tegen stropers.
Tegenwoordig is van de oorsprong waarvoor de bouvier werd gebruikt niet veel meer over en is hij vooral te vinden als huishond in gezinnen.

Karakter

Moedig en trouw. De Bouvier kan trots en fel kijken, maar zich ook onderzoekend en nadenkend gedragen. De Bouvier is sterk geneigd zelf handelend op te treden als hij meent dat zijn baas in gevaar verkeerd. De Bouvier wacht in dat geval niet op een opdracht. Zijn stoere voorkomen en hoge intelligentie maken de Bouvier tot een zeer gewaardeerde waakhond. Het waaks gedrag betekent zeker niet, dat de Bouvier zich op iedere bezoeker werpt.

Gebruik/functies

De bouvier was een veedrijver, trek- en karnhond. Vanwege hun trouwe, moedige aard en stevige lichaamsbouw, hebben Bouviers tijdens de Eerste Wereldoorlog belangrijke taken uitgevoerd, zoals het brengen van berichten en het opsporen van gewonde soldaten. Tegenwoordig is de Bouvier een bijzonder veelzijdige gezelschapshond. Hij is ook geleide- waak-, verdedigings-, speur- en politiehond.

Lichaamsbeweging

De bouvier vraagt dagelijks om veel lichaamsbeweging.

Verzorging

De bouvier moet regelmatig naar de trimsalon voor een trimbeurt. Regelmatig is zo'n 1 x per kwartaal. Daarnaast moet de bouvier wekelijk een goede kam(borstel) beurt hebben.

Omgang met kinderen

De bouvier is een uitstekende gezinshond en kan prima overweg met kinderen. Wat voor de bouvier geldt,geldt voor alle rassen nooit kinderen alleen met een hond achterlaten

Geschiedenis

De Bouvier des Flandres of Vlaamse Koehond, zoals hij soms genoemd wordt, is waarschijnlijk ontstaan uit een verscheidenheid aan rassen. Zoals de Beauceron, Griffon en Briard.
Hoewel Frankrijk als land van oorsprong wordt vernoemd, zijn toch de meeste honden in België, namelijk Vlaanderen, ontstaan. Lange tijd bestond hierover onenigheid en ging men uiteindelijk zover dat men het als twee rassen beschouwde.
Door zijn goede kwaliteiten werd de Bouvier tijdens de Wereldoorlog als koerierhond gebruikt. Dit kostte vele honden het leven en na de oorlog bleven er nog maar enkele exemplaren over.
Gelukkig heeft men het ras kunnen redden en zo ontstond officieel de Bouvier des Flandres.
Oorspronkelijk werd deze hond als drijver en waakhond gebruikt. Nu wordt hij nog als verdedigings- en politiehond gebruikt.

Uiterlijke kenmerken

Lichaamsbouw

Het lichaam van de bouvier heeft een kort en gedrongen voorkomen en heeft een krachtig voorkomen.
De lichaamslengte moet ongeveer gelijk zijn aan de schofthoogte.
De verhouding schedellengte tot de snuitlengte is ongeveer 3 tot 2

Kleur

De vachtkleur is over het algemeen vaal, of grijs, meestal gestroomd of charbonnée.
Ook een zwarte vacht wordt erkend, maar zal geen voorkeur mogen genieten.
De lichtgekleurde vachten, ook wel ontkleurde vachten genoemd, zijn ongewenst.
Hieronder een voorbeeld van ongewenst

Schofthoogte

De schofthoogte van de reuen varieerd van 62 tot 68 cm en van de teven van 59 tot 65 cm
Bij beide is de ideale schofthoogte het gemiddelde van de opgegeven maten.

Ogen

De oren zijn hoog aangezet (boven de ooglijn) en zijn zeer beweeglijk.
De oorschelpen hangen vertikaal naar beneden.
De vouw moet onder het schedeldak blijven

Vacht

De vacht is weelderig.
Het dekhaar vormt met het dichte onderhaar een beschutten de bekleding, aangepast aan het vaak plotseling veranderende weer van het gebied van oorsprong van het ras.
Het haar moet ruig aanvoelen, droog en dof zijn, niet te lang en niet te kort (ongeveer 6 cm lang).
Het is licht warrelig, zonder wollig of gekruld te zijn.
Op de schedel is het haar kort, zeer kort zelfs op de buitenkant van de oren.
Het haar is bijzonder hard en krassend op de bovenrug.
Het is korter op het onderste deel van de ledematen, hoewel het daar ook ruig blijft.
Glad aanliggend haar dient te worden vermeden, omdat dit wordt veroorzaakt door een gemis aan onderwol.
Het onderhaar bestaat uit onderwol, gevormd door fijne, dicht gesloten haren die onder het dekhaar groeien.
Onderhaar en dek- haar vormen samen een waterdichte bekleding.
Snor en baard zijn goed gevuld.
Het haar moet droger en ruwer zijn dan op de bovenkant van de snuit.
De bovenlip draagt een snor en de kin een goed gevulde, ruige baard, die aan het ras de gewenste grimmige uitdrukking geeft.
De wenkbrauwen worden gevormd door rechtopstaande haren, die de vorm van de wenkbrauwen doen uitkomen, zonder echter de ogen te bedekken

Staart

De staart moet in de normale verlenging van de ruggengraat liggen, en hoog worden gedragen gedurende de bewegingen.
De staart wordt cilindrisch gedragen en heeft een dichte en dikke beharing
Sommige , bouviers worden als kortstaart geboren en mogen daar niet voor worden gestraft

Overige

Gang: de algemene verhoudingen vormen een evenredig geheel, teneinde een vrije, franke en fiere gang te veroorloven; stap en korte draf zijn de gewone gangen, maar telgangers komen ook voor.
Zware fouten: een te langlijnige lichaamsbouw; te lichte ogen; over- of onderbijten; vlakke, te lange of te veel gewelfde en daardoor te korte ribben; een afzakkend kruis; een ontkleurde vacht; zacht, wollig, zijdeachtig, te lang of te kort haar. Redenen tot uitsluiting: glasogen of een wilde ooguitdrukking; gevlekte neus; chocoladebruine vacht of een vacht met te veel wit; monorchisme of cryptorchisme.

Rasindeling

Rasgroep 1: Herdershonden en veedrijvers
» Sectie Veedrijvers

Een bijdrage van : Anton en Petra v.d.Berg