IJslandse hond

Hondenrassen.nl » Rassen

Land van herkomst: IJsland
Oorspronkelijke naam: Islenskur Fjárhundur
Andere naam: IJslandse herdershond

Type hond:
Het is een iets kleiner dan middelgrote waak- en herdershond.

Algemeen beeld

Raskenmerken

De IJslandse hond is de enige inheemse hond op IJsland. De vikingen namen in de vroege middeleeuwen hun honden mee naar IJsland om hun vee te bewaken. In de loop van de tijd werd deze hond geselecteerd op basis van zijn werkeigenschappen. Als hoeder van schapen en paarden was het voor de boeren een onmisbaar dier.

Karakter

Het is een vrolijke, vriendelijke, speelse en zeer waakse hond, die veelvuldig lacht. Uitermate nieuwsgierig en op de baas gericht.
Neigt tot veel blaffen, maar met blaffen doorgaan is te stoppen. Geen neiging tot agressiviteit. Het jachtinstinct is laag. Is zelfstandig en zelfverzekerd. Een consequente opvoeding is noodzakelijk. Mits hij voldoende beweging krijgt en veel bij de baas kan zijn een prima huishond.

Gebruik/functies

De IJslandse Hond is een echte werkhond en werd op IJsland veel op boerderijen gebruikt als waakhond en om de paarden en schapen zelfstandig uit de bergen naar huis te brengen.

Lichaamsbeweging

De IJslandse hond heeft veel energie en daarom is veel wandelen nodig; ook op plaatsen waar hij los kan lopen. Let op: als hij niet gewend is aan het verkeer kan hij loslopend op de stoep zo de straat oversteken.

Verzorging

De vacht heeft niet veel verzorging nodig: een borstelbeurt zo nu en dan is voldoende.
Tijdens de verharing wel regelmatig kammen en borstelen. Indien gesteriliseerd bestaat neiging tot klitten en moet de vacht daarom regelmatig gekamd worden.

Omgang met kinderen

De IJslandse Hond is een zeer kindvriendelijke hond mits de "hondse" regels uiteraard in acht worden genomen.

Geschiedenis

De vikingen namen in de vroege middeleeuwen hun honden mee naar IJsland om hun vee te bewaken. In de loop van de tijd werd deze hond geselecteerd op basis van zijn werkeigenschappen. Als hoeder van schapen en paarden was het voor de boeren een onmisbaar dier.

Uiterlijke kenmerken

Lichaamsbouw

Het stevige lichaam maakt een krachtige indruk. Rechthoekig van vorm, iets langer dan de hond hoog is. Middellange, gespierde nek zonder losse, ruime huid. Vlakke rechte rug. Brede, diepe borstkas.

Kleur

Kan zijn: zwart, rood, geel, bruin of crème. Witte aftekeningen zoals bles, kraag, op de borst, aan de punt van de staart en de tenen zijn gewenst. De meeste honden zijn rood of black and tan (eventueel met wit). Overwegend witte honden zijn minder gewenst.

Schofthoogte

Reu: 46 cm. Teef: 42 cm

Ogen

Middelgroot, amandelvormig. Meest donkerbruin maar bij chocoladebruine en crème honden lichter van kleur.

Vacht

Twee varianten mogelijk: Kort- en (middel)langharig. Kort op hoofd en poten, langer op de rest van het lichaam.Aanliggende bovenvacht, altijd met dikke zachte ondervacht. De vacht is zelfs na springen in de sloot snel droog en weer schoon.

Staart

Middellang, dicht behaard. Gekruld over de rug gedragen.

Overige

Hoofd:
Stevig gebouwd, driehoekig zowel van boven als zijdelings bezien. Schedel iets langer dan de snuit. Duidelijke stop. Schaargebit.

Oren:
Moeten rechtop staan, zijn driehoekig van vorm met een iets afgeronde top. Zeer bewegelijk reagerend op geluid, gevoelens en stemming.

Ledematen:
Sterke voor- en achterpoten, welke van voren/achteren gezien parallel staan. Normale hoekingen. Licht ovalen tenen en goed ontwikkelde voetzolen. Forse, gespierde dijen. Dubbele wolfsklauwen aan de achterpoten gewenst, aan voorpoten mogelijk.

Gewicht:
11 tot 17 kilo. Reuen doorgaans zwaarder dan teven.

Rasindeling

Rasgroep 5: Keeshonden en oertypen
» Sectie Scandinavische waak- en herdershonden

Een bijdrage van : T.J.M. van Rijswijk