Mopshond

Hondenrassen.nl » Rassen

De mopshond heeft een opvallend uiterlijk met een enthousiaste uitdrukking, zijn rond zwaar lichaam met een zwaar hoofd en rimpels geven iets aandoenlijks aan een ieder die ooit een mopshond heeft gezien.
De mopshond is als ras gezond en vitaal en kan dit tot op hoge leeftijd blijven.
Uw hondje kan met gemak 13 jaar oud worden.
Het is echter geen uitzondering als hij ouder wordt.
Er zijn mopsen die de leeftijd van 18 jaar bereikt hebben.

Algemeen beeld

Raskenmerken

Een mopshond behoort multum in parvo te zijn, dit wil zeggen veel in een klein beetje. Een compacte hond die wat hij aan beenlengte heeft, ook aan ruglengte moet hebben en afgewerkt met een krulstaart die vlak op de rug hoort te liggen.

Karakter

De mopshond is ten eerste een echte huishond die zich graag onder de mensen bevindt en vind het heerlijk om overal mee naar toe te mogen gaan.
De mops is een hond die rustig en zeker niet te hard mag worden benaderd ,maar net als elk ander Ras wel consequent moet worden opgevoed.
Hoe ouder de mops wordt (sommige tot wel 15 jaar) des te rustiger ze zijn.
Richtgewichten zijn voor een teef ca. 7 - 9 kg en voor een reu ca. 9 -11 ,maar kijk vooral waar de mops zichzelf het beste bij voelt .(overigs zijn dit niet de ideaal gewichten volgens de rasstandaard,maar uit mijn eigen ervaring)
De mops knort ,is grappig-koppig,zeer moedig en kan dus zeer oud worden.
Ook is de mops een echte kindervriend en zeker niet agressief naar mensen of soortgenoten toe.
De visite wordt blij onthaald ,want ze zijn blij met ieder bezoek.

De mopshond is een zeer leuke ,karakteristieke en dolblije verschijning.
Ja ,de mops is een complete hond.

Gebruik/functies

huishond/gezelschap

Lichaamsbeweging

De Mops is een stevige en vierkante hond die dik lijkt maar het niet is.
Zijn stevige voorkomen ontleent hij aan een goed ontwikkelt botwerk en goed ontwikkelde spieren. Dit laatste zal hij dan ook alleen krijgen als hij voldoende de gelegenheid krijgt om te bewegen.
Maak van uw Mops geen luie hond. Als de Mops het gewend is,
vindt hij het heerlijk om wandelingen te maken en lekker rond te rennen.

Verzorging

- Neusrimpel
De neusrimpel bestaat uit een huidplooi die over de neus heen valt.
Dit is een plaats waar huid op huidcontact plaatsvindt en dus een heerlijke
broeiplaats is voor bacteriën in het verzamelde huidsmeer.
Deze plek behoort u dus regelmatig te controleren en zonodig schoon
te maken ,dit kunt u doen met een vochtig lotion babydoekje

- Ogen
De mops heeft grote oppervlakkig liggende ogen.
Reken hierbij ook nog een korte snuit en de grote nieuwsgierigheid van
de mops en je ziet dat de mops een grotere kans heeft op oogbeschadigingen.
Als u merkt dat uw hondje met zijn ogen knijpt, zit er zeer
waarschijnlijk een beschadiging en is het noodzakelijk de dierenarts
te raadplegen. Als u ziet dat er vuil of veel slijm in de ogen zit kunt u ze
uitwassen met afgekoeld gekookt water.

- Oren
Het is belangrijk om de oren van uw mops regelmatig te controleren omdat
ze soms problemen hebben met de afvoer van overtollig oorsmeer door
de anders ontwikkelde kaakspieren Normaal zorgen deze voor het
opwerken van het oorsmeer. Niet iedere mops heeft er echter last van.
De oren schoonmaken met een oorcleaner is vaak de beste methode.
Merkt u dat het oor stinkt, rood ziet en of de hond krabt er veel aan,
bezoek dan uw dierenarts want waarschijnlijk heeft hij dan een oorontsteking.

- Huid en haren
Haren dienen de hond niet alleen als bescherming tegen invloeden van buiten af.
Haren vormen ook de bron van talg. Die talg houdt niet alleen de haren zelf erg
soepel, maar ook de huid. De talg zelf is enigszins vettig. Als men de hond wil wassen, gebruik dan altijd een honden shampoo hiervoor.
Een hond mag niet zomaar lukraak iedere dag of iedere week worden gewassen. Twee keer per jaar is meer dan genoeg(na het verliezen van de zomervacht en/of wintervacht) Tenzij een mops "vies" is omdat hij bijvoorbeeld een lekker bad in een sloot heeft genomen, dan is het uiteraard wel nodig hem te wassen,wast u de hond te vaak dan kan zijn huid en vacht worden beschadigd en het vet uit de haren worden gehaald .
De vacht verzorgt u door de hond regelmatig te borsten of kammen om de dode en losse haren te verwijderen.

- Gebit
Mopsen hebben een rommelig gebit. De tanden staan vaak scheef en
het gebit is vaak niet compleet. Het is dus belangrijk om het gebit goed
te verzorgen door ze kauwbotten te geven en eventueel de tanden te poetsen.
Dit voorkomt tandsteen en een vieze geur uit zijn/haar bek .
Geeft uw mops niet te harde botten omdat de tanden los kunnen gaan zitten.
Vooral in de onderkaak omdat deze nogal ondiep is.
Ook om die reden mag u tijdens een “touwtrekspelletje” niet aan het touw trekken maar laat uw hondje zelf trekken. Als met de 9 maanden de hoektanden nog niet
zijn uitgevallen, kunt u in overleg met uw dierenarts deze tanden laten verwijderen. Hij krijgt anders namelijk dubbele hoektanden.

- Nagels
Mopsen die teveel op tapijt en gras en te weinig op steen lopen hebben al heel snel
te lange nagels. Lange nagels splinteren gemakkelijk en scheuren bovendien vlugger wat
erg pijnlijk voor de mops is. Het beste is om dan elke week een klein stukje van

de nagels
te knippen en daarna nog even een grove ijzervijl over de nagels te halen om ze minder
scherp te maken. Vergeet vooral de vijfde nagel aan de binnenkant van de voorpoten niet.
Pas er wel voor dat u niet in het leven knipt, dit is een klein bloedadertje die tot in de nagel doorloopt, dit is vrij pijnlijk.
Kunt of durft u dit niet zelf vraag dan de dierenarts of trimsalon of zei dit voor u willen doen.

-Ademhalingsorganen.
De mops heeft een korte snuit waardoor hij in de problemen kan komen bij overmatige inspanning en oververhitting.

Omgang met kinderen

De mopshond is erg goed met kinderen.

Geschiedenis

Vroeger leefde er in Oost-Azie een klein kortharig hondje met een stompe neus en een over de rug gekruld staartje,de zogenaamde “Ha-Pa”.Dit is de stamvader van onze mopshond.Door de handelsbetrekkingen van Nederland met Oost-Azie kwamen deze “Ha-Pa “s naar ons land,maar ook naar Portugal en Engeland.In deze landen werden ze erg populair en daarna in geheel europa.
Hoewel in Nederland in het begin van de eeuw vele mopshonden werden gefokt(vaak zonder stamboom)is de fokkerij pas echt serieus van start gegaan na de tweede wereld oorlog.
Het was mev.Chr.Veldhuis die met haar fokkerij van zoveel betekenis voor de populatie is geweest,dat nu de mopshond een stevige basis in Nederland heeft gekregen.

Uiterlijke kenmerken

Lichaamsbouw

Kort en massaal met brede borstkas en goede
ronde ribben en een rechte rug.

De ideale mops is vierkant van vorm.

Kleur

Zwart, zilver, abrikoos, beige (fawn). Elke kleur moet zuiver zijn om de aftekeningen goed tot zijn recht te laten komen,zoals deze zijn: het zwarte masker, de duimafdruk op het voorhoofd en het karakteristieke punt van de Mopshond, namelijk de aalstreep (zwarte streep van de achterhoofdsknobbel tot aan de staartpunt).

Schofthoogte

ongeveer 35 cm

Ogen

Groot, donker, onvervaard en bolvormig, zachte en vragende

uitdrukking met veel glans en bij opwinding vol vuur.

Vacht

Fijn, glad, kort, zacht, maar niet wollig of hard.

Staart

Enkele ,dubbele of losse krul .
Zo vast mogelijk over de rug gekruld ( ter hoogte van de heup).

De dubbelde krul heeft de voorkeur.

Overige

Het belangrijkste aan de mopshond is het geweldige lieve karakter en zijn/haar gezondheid.

Rasindeling

Rasgroep 9: Gezelschapshonden
» Sectie Dwergdoggen

Een bijdrage van : m pouels