Schotse herdershond

Hondenrassen.nl » Rassen

een lieve, trouwe en heel erg slimme hond. De Schotse herdershond is daarnaast een hond die echt door het vuur voor je gaat.
Zijn schoonheid was alom bekend, maar om zo'n hond te mogen bezitten is uniek.

Algemeen beeld

Raskenmerken

het kenmerk van de schotse herdershond is zijn mooie witte kraag,witte sokjes en een witte punt aan de staart.
Er zijn drie kleuren en wel de Sable, de Tricolor en de Blue Merle

Karakter

Lief,trouw,slim en erg aanhankelijk. Lief voor kinderen en andere honden

Gebruik/functies

Vee- en schapenhoeder. Politiehond. Blindengeleidehond. Gezelschapshond.

Lichaamsbeweging

Een volwassen schotse herdershond heeft behoefte aan veel beweging. De hond zal zich echter, wanneer u bijvoorbeeld weinig tijd heeft om uitgebreid te gaan wandelen. Ze zijn gek op spelletjes. Daarnaast is de schotse herdershond erg gehoorzaam en behendig.

Zoals eigenlijk voor elke hond geldt, moet een jonge hond niet teveel belast worden in de groeiperiode. Zo kunnen namelijk de botten, gewrichten en spieren zo goed mogelijk ontwikkelen.

Verzorging

De vacht van de Schotse Herdershond moet zo'n 1 of 2x per week goed geborsteld worden. Bij voorkeur eerst tegen de haarrichting in, om zo verborgen klitjes goed mee te nemen. De pootjes moeten ongeveer per 3/4 weken getrimd worden. Hierbij moet een goede hondentrimschaar gebruikt worden.

Ook het vlossige haar rondom de oren kan verwijderd worden met een effileerschaar of met de vingers weggeplukt worden. Zorg wel dat u met uw andere hand de huid vasthoudt zo dat u de hond geen pijn doet.

De Collie moet dus vanaf pup leren om stil te blijven liggen of staan zodat men goed overal bij kan en dat de hond weet wat er van hem verlangd wordt.

Een Collie is ongeveer 1 of 2x per jaar in de rui. Een teef gaat in de rui zo'n 4 maanden nadat ze loops zijn geweest en trekt dan haar complete 'jas' uit. Het verschilt per teef wat voor een cyclus deze heeft.

Als een Collie in de rui is moet hij dan ook iedere, of om de dag, flink worden geborsteld om zo al het losgelaten ondervacht volledig te verwijderen. Hierdoor krijgt de nieuwe vacht meer en een betere kans om terug te groeien. Het mag er vooral NIET uit geknipt worden!

Een ruiperiode of 'verharing' kan zo ongeveer een maand of iets langer duren. Het kan echter wel 4 maanden maximaal duren voor dat de Collie optimaal in vachtconditie is en zo eventueel weer aan een tentoonstelling kan meedoen. Dit alles geldt meestal alleen voor teven. Reuen verharen minder en zullen zo rond de rui een wat doffere vacht kleur hebben.

Een Collie hoeft maar 1 of 2 x per jaar in bad of onder de douche, dit heeft te maken met de beschermlaag op de huid en vacht. De vacht gaat bovendien juist meer ongewenst ruiken als het vaker nat is. Dit zult u ook merken als u heeft gewandeld in de regen.

Zowel een Collie als alle andere honden (rassen) mogen niet met mensenshampoo worden gewassen. In mensenshampoo zitten middelen die de beschermlaag op de huid doen vervagen of verwijderen.

Mits de hond niet overvloedig vuil is, hoeft men alleen met een handdoek te drogen en dan het lichte vuil uit te borstelen (als de vacht nat of vochtig is, eerst laten drogen). De pootjes kunnen echter wel vaker gewassen worden in schoon lauw water zonder (honden)shampoo. Dat in verband met het vuil tussen de tenen en haartjes dat mogelijk kan irriteren.

Als u de pootjes echter wel moet wassen met (honden)shampoo, vanwege overvloedig en lastig te verwijderen vuil, spoel daarna de pootjes dan na met schoon water om zo jeuk en irritatie te voorkomen.

Omgang met kinderen

De schotse herdershond gaat goed samen met kinderen. Uiteraard moeten de kinderen ook met de hond om kunnen gaan. Tegenover vreemden zijn ze vaak terug houdend.

Geschiedenis

De schotse herdershond heeft eeuwen lang als schaapshond gewerkt in schotland en Noord-Engeland.

In 1860 schafte koningin Victoria een schotse herders hond aan, daarna steeg de populariteit van de collie als huishond.

Uiterlijke kenmerken

Lichaamsbouw

Lichaamsbouw en belijning verraden kracht en activiteit, zijn vrij van plompheid en zonder een spoor van grofheid.

De expressie is van groot belang. Deze wordt verkregen door het samengaan van schedel en snuit in perfecte balans, maat, vorm, kleur en plaatsing van de ogen, correct geplaatste en gedragen oren, daarbij de onderlinge verhouding tussen deze kwaliteiten in aanmerking nemend.

Kleur

Drie kleuren zijn erkent;sable en wit ( elke schakering van licht goudkleurig tot rijk mahonie met zwarte punten), de tricolor( overwegend zwart met wit en rijke tan -kleurige aftekeningen aan benen en hoofd en blue merle met wit(overwegend helder zilverachtig blauw met zwarte spikkels of gemarmerd)
Hoewel men denkt dat de verzorging van de langharige collie veel tijd vraagt valt dat eigenlijk heel erg mee. De vacht moet juist niet te veel gekamd en geborsteld worden Wanneer de langharige collie gaat verharen is het zaak de losse vacht er helemaal goed uit te kammen

alle kleurslagen behoren in meer of mindere mate de voor de Collie typische witte aftekeningen te dragen. De volgende aftekeningen hebben de voorkeur: witte kraag, geheel of gedeeltelijk. Witte bef, benen en voeten en een witte staartpunt. Een bles op snuit en/of schedel is toegestaan.

Schofthoogte

reu: schouderhoogte 56-61 cm (22-24 inches)
teef: schouderhoogte 51-56 cm (20-22 inches).

Ogen

Vacht

passend over de belijning van het lichaam; zeer dicht. De bovenvacht is recht en voelt stug aan, de ondervacht is zacht en wollig en zeer gesloten, waardoor de huid bijna onzichtbaar is. Manen en bef zeer overvloedig, masker en gezicht kort behaard. De oren zijn kort behaard aan de tippen, maar dragen meer haar naar de basis toe. De voorbenen zijn rijk bevederd. De achterbenen hebben boven de hakken een rijk behaarde broek, maar zijn kort behaard onder het hakgewricht. Het haar op de staart is zeer overvloedig.

Staart

lang; de wervels komen tenminste tot de punt van de hak. In rust laag gedragen, maar met een lichte opwaartse buiging aan de punt Bij opwinding mag de staart vrolijk worden gedragen, maar nooit over de rug.

Overige

de oren:klein, niet te dicht bij elkaar bovenop de schedel, maar ook niet te wijd uit elkaar. In rust naar achteren gedraaid, maar als de hond alert is, naar voren gebracht en gedeeltelijk rechtopstaand, met dien verstande dat ongeveer tweederde van het oor rechtop staat, terwijl eenderde op natuurlijke wijze naar voren tipt, tot onder de horizontale lijn.

Rasindeling

Rasgroep 1: Herdershonden en veedrijvers
» Sectie Herdershonden

Een bijdrage van : van dijk